Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ

Ο Νικολό Μακιαβέλι (Niccolò di Bernardo dei Machiavelli) (3 Μαΐου 1469 - 21 Ιουνίου 1527), ήταν Ιταλός διπλωμάτης, πολιτικός στοχαστής και συγγραφέας. Φτωχός απόγονος ευγενούς οικογένειας, γεννήθηκε στη Φλωρεντία και ήταν γιος του Μπερνάρντο Μακιαβέλι και της Μπαρτολομέα Νέλι. Λαμβάνοντας το αξίωμα δεύτερου καγκελαρίου της Φλωρεντινής Δημοκρατίας, ο Μακιαβέλι εργάστηκε ως γραμματέας της αρμόδιας επιτροπής για τη διπλωματία και τον πόλεμο. Οι αποστολές του τον έφεραν σε επαφή με αρκετές από τις ισχυρότερες πολιτικές προσωπικότητες της εποχής του στην Ευρώπη, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται ο Πάπας και ο βασιλιάς της Γαλλίας. Φέρεται πως επηρεάστηκε σημαντικά από τις πολιτικές αντιλήψεις του Καίσαρα Βοργία στη συγγραφή του έργου του Il principe (Ο Ηγεμών), που γράφτηκε το 1513. Το συγκεκριμένο έργο επηρέασε την πολιτική σκέψη πολλών πολιτικών και στοχαστών και άσκησε σημαντική επίδραση σε πολιτικές εξελίξεις της εποχής του και μεταγενέστερων περιόδων. Η σκέψη του δέχθηκε είτε σημαντικές επικρίσεις είτε πλήρη αποδοχή. Είναι πολλοί εκείνοι που τον θεωρούν πατέρα της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης και επίσης αρκετοί εκείνοι που τον χαρακτηρίζουν απλά κυνικό, διεφθαρμένο και αυταρχικό. Το έργο γράφτηκε σε περίοδο κατά την οποία ο Μακιαβέλι απολύθηκε από τα δημόσια αξιώματά του, όταν το 1512, με τη βοήθεια των Ισπανών, οι Μέδικοι ανέτρεψαν της Δημοκρατία της Φλωρεντίας, επανερχόμενοι στην εξουσία. Ο Μακιαβέλι υπέστη βασανιστήρια και για μικρό διάστημα φυλακίστηκε. Όταν αργότερα επέστρεψε σε ελάσσονες δημόσιες θέσεις υπό το καθεστώς των Μεδίκων, χαρακτηρίστηκε ανεπιθύμητος από τους δημοκράτες, που ανέτρεψαν και πάλι τους Μεδίκους το 1527. Απογοητευμένος, όπως αναφέρεται, ο Μακιαβέλι πέθανε σύντομα στη Φλωρεντία από πάθηση του στομάχου.